Treatment of proximal humeral fractures with open reduction and internal fixation with Kirschner wires

Abstract

Objectives: We evaluated the results of patients who were treated with open reduction and internal fixation for displaced proximal humeral fractures.\nMethods: Sixteen patients (mean age 49.31 years, range 22 to 78 years) with displaced proximal humeral fractures were treated by open reduction and internal fixation with Kirschner wires. According to the Neer classification, three patients had type II, 11 patients had type III, and two patients had type IV fractures. The mean duration between trauma and surgery was 7.9 days. The results were evaluated using the Constant criteria. The mean follow-up was 28 months (range 12 to 49 months).\nResults: According to the Constant scores, the results were excellent and good in eight patients (50%), fair in four patients (25%), and poor in four patients (25%). One patient required hemiarthroplasty because of pseudoarthrosis. One patient developed avascular necrosis of the humeral head. Minimal pin tract infections were encountered in three patients.\nConclusion: Successful outcome in the treatment of proximal humeral fractures depends on proper patient selection, appropriate surgical technique, and a well-supervised postoperative rehabilitation program.

Özet

Amaç: Kliniğimizde açık redüksiyon ve Kirschner teli ile fiksasyon yapılarak tedavi edilen deplase proksimal humerus kırıklı olguların tedavi sonuçlarını değerlendirdik.\nÇalışma planı: Deplase proksimal humerus kırıklı 16 hastaya (ort. yaş 49.31, dağılım 22-78) cerrahi olarak açık redüksiyon ve Kirschner telleri ile fiksasyon yapıldı. Kırık tipleri Neer sınıflamasına göre üç olguda tip II, 11 olguda tip III ve iki olguda ise tip IV idi. Travma oluşması ile ameliyat arasında geçen süre ortalama 7.9 gündü. Sonuçlar Constant kriterlerine göre değerlendirildi. Olgular ortalama 28 ay (dağılım12-49 ay) süreyle takip edildi.\nSonuçlar: Constant kriterlerine göre sekiz hastada (%50) çok iyi ve iyi, dört hastada (%25) orta, dört hastada (%25) kötü sonuç alındı. Bir olguda gelişen psödoartroz nedeniyle hemiartroplasti uygulandı. Bir olguda humerus başında avasküler nekroz gelişti. Üç hastada da minimal çivi dibi enfeksiyonu gelişti.\nÇıkarımlar: Proksimal humerus kırıklarının tedavisinde başarı uygun hasta seçimine, uygun cerrahi tekniğin uygulanmasına ve ameliyat sonrasında uygulanacak iyi bir rehabilitasyon programına bağlıdır.