.png)
.png)
Abstract
Objectives: Intertrochanteric femoral fractures are usually encountered in the elderly, leading to morbidity and even mortality due to age-related systemic complications. In this study, we evaluated the use of a modular axial fixator device in the treatment of intertrochanteric femoral fractures. Methods: Intertrochanteric femoral fractures of 25 patients (18 females, 7 males; mean age 70 years; range 18 to 91 years) were treated by the use of a modular axial fixator. The fractures were classified according to the Boyd-Griffin classification. Surgery was performed after a mean of 5.76 days following trauma. The patients were allowed to walk using crutches on the second postoperative day and a single crutch after sufficient callus formation was radiologically determined. Final evaluations were made by the Foster’s classification. The mean follow-up was 12 months (range 6 to 24 months). Results: The mean operation duration was 34 minutes. Union was achieved in all patients after a mean of 12.3 weeks (range 9 to 18 weeks). Three patients (12%) developed varus deformity of 3, 5, and 9 degrees, respectively. Shortening in a range of 1 cm to 1.5 cm was detected in three patients (12%). Postoperatively, 10 patients developed pin tract infections, none of which required revision or removal of the fixator. Final evaluations yielded excellent and good anatomical results in 72% and 28%, and functional results in 80% and 20%, respectively. Conclusion: Reducing both the operation time and the immobilization period is of vital importance particularly in elderly patients with intertrochanteric femoral fractures. Due to its short length, the modular axial fixator offers significant advantages including higher tolerability, rapid weight bearing allowance, and achievement of union without seriously complicating events.
Özet
Genellikle yaşlılarda görülen intertrokanterik femur kırıkları, yaşa bağlı sistemik sorunlar nedeniyle yüksek oranda morbiditeye hatta ölüme yol açabilirler. Çalışmamızda, bu kırıkların tedavisinde kullanılan modüler aksiyel fiksatör sisteminin etkinliği değerlendirildi.\nÇalışma planı: İntertrokanterik femur kırıklı 25 hastaya (18 kadın, 7 erkek; ort. yaş 70; dağılım 18-91) modüler aksiyel fiksatör ile tespit uygulandı. Kırıklar Boyd-Griffin yöntemine göre sınıflandırıldı. Hastalar travmadan ortalama 5.76 gün sonra ameliyata alındı. Ameliyattan iki gün sonra çift koltuk değneği ile yük verildi; radyolojik olarak yeterli kallus dokusunun görülmesinin ardından hastaların tek değnekle yürümelerine izin verildi. Son değerlendirme Foster ölçütlerine göre yapıldı. Takip süresi ortalama 12 ay (dağılım 6-24 ay) idi.\nSonuçlar: Ortalama ameliyat süresi 34 dakika idi. Ortalama kaynama süresi 12.3 hafta (dağılım 9-18 hafta) bulundu. Üç hastada (%12) varus (3, 5, 9 derece), üç hastada (%12) kısalık (1 cm, 1.5 cm, 1.5 cm) saptandı. Ameliyat sonrası dönemde 10 hastada (%40) çivi dibi enfeksiyonu ile karşılaşıldı. Hiçbir hastada enfeksiyon nedeniyle sistemin revizyonu veya çıkartılması gerekmedi. Foster ölçütlerine göre yapılan son değerlendirmede anatomik olarak %72 oranında mükemmel, %28 oranında iyi; fonksiyonel olarak %80 oranında mükemmel, %20 oranında iyi sonuç elde edildi.\nÇıkarımlar: Özellikle ileri yaştaki hastalarda, intertrokanterik femur kırıkları için ameliyat ve sonrası immobilizasyon süresinin kısaltılması son derece önemlidir. Kullanılan modüler aksiyel fiksatörün boyunun kısa olması, hastalar tarafından kolay tolere edilebilmesini, ekstremiteye kısa sürede yük verilmesini ve kırığın ciddi sorunlara neden olmadan kısa sürede kaynamasını sağlamaktadır.