.png)
.png)
Abstract
Twenty-eight patients were treated between 1993-1996 for their intertrochanteric femoral fractures with external fixator. Seventeen of the patients were male, 11 female. 13 right and 15 left hips were broken. The average age of the patients was 63.9 years (range, 21 to 90). The fractures were the result of traffic accidents in 6 and a fall in 22 cases. Patients with an Evans type-1 fracture had an Orthofix type unilateral external fixator for their treatment. The average follow-up was 18.6 months (range, 7 to 31). There was no early postoperative mortality but there were 5 mortalities during the follow-up period. According to Foster criteria, functionally, 11 patients were good (39.2%) and 12 very good (42.8%). Anatomically 13 patients were good (46.4%) and 10 very good (35.7%), there was satisfactory 82.1% results overall. Pin tract infection was seen in 5 patients (17.8%). As a result; external fixator use in intertrochanteric fractures is less traumatic to the patient, application is easy and can be done under local anesthesia and allows early mobilization. Implant removal is easy, therefore we think that external fixation is a good alternative in old people with poor health conditions.
Özet
Kliniğimizde 1993-1996 yılları arasında 28 intertrokanterik femur kırıklı olguya eksternal fiksatör uygulandı. Olguların 17 si erkek, 777 kadın idi ve 13 ünde sağ, 15 inde sol kalçada kırık vardı. Tüm olguların yaş ortalaması 63,9 yıl (21-90) idi. Sebep olarak 6 olguda trafik kazası, 22 olguda ise düşme tesbit edildi. Evans sınıflamasına göre tip-I olan kırıklarda Orthofix tipi unilateral eksternal fiksatör uygulandı. Postoperatifer erken dönemde mortalite gözlenmedi. Olgular ortalama 18,6 ay (7-31) takip edildiler. Son kontrollerde tesbit edilen ölüm sayısı 5 (%17,8) idi. Poster kriterlerine göre fonksiyonel olarak 77 (%39,2) iyi, 12 (%42,8) çok iyi, anatomik olarak 13 (%46,4) iyi, 10 (%35.7) çok iyi ve her iki gurupta %82,1 tatminkar sonuç alındı. Çivi yolu enfeksiyonu 5(%17.8) olguda görüldü. Sonuç olarak intertrokanterik femur kırığında eksternal fiksatör uygulaması; çok az travmarize edici olması, uygulamanın kolay ve kısa olması, gerektiğinde lokal anestezi altında yapılabilmesi, erken mobilizasyona izin vermesi ve poliklinik şartlarında travmatize etmeden kolaylıkla cıkarılması gibi üstünlüklerinden dolayı çok yaşlı, genel durumu bozuk hastalarda alternatif bir tedavi metodu olarak düşünülmelidir.