Abstract
Volkmann ischaemic contracture is still a problem in undeveloped and developing countries. In this study, 16 patients treated for their upper extremity contractures between May 1990 to February 1995 were analyzed. In 13 of them there were bone-setter intervention in history. Primary diagnoses were fracture in 13 patients and soft tissue injury in three patients. According to Tsuge s clinical classification eight of them were mild, five moderate, three severe. After an average follow up of 33 months better results were obtained in mild cases. Nearly 85% healing of neurologic deficits were seen in patients in whom early neurolysis have been performed. Correction was obtained in four of six patients in whom muscle sliding has been performed. A careful preoperative planning is compulsory and the primary goal must be to recover in forearm and hand functions.
Özet
Gelişmekte olan ve geri kalmış ülkelerde Volkmann iskemik kontrakfürü tedavisi ortopedistler için hala sorundur. Çalışmamızda üst ekstremitede kontraktür sekeli nedeniyle tedavi edilen olgular analiz edildi. Mayıs 1990 ile Şubat 1995 tarihleri arasında tedavi edilen 16 olgunun 13 ünde ilk müdahale kırıkçılar tarafından yapılmıştı. Primer tanılar 13 olguda kırık, 3 olguda yumuşak doku travması idi. Tsuge nin sınıflandırmasına göre klinik tipler 8 inde hafif, 5 inde orta ve 3 ünde ağırdı. Ortalama 33 ay takip sonucunda özellikte hafif olgularda daha iyi sonuçlar elde edildi. Erken nöroliz yapılanlarda nörolojik bulgularda %85 iyileşme görüldü. Kas kaydırma yapılan 6 olgunun 4 ünde koleksiyon sağlandı. Tedavinin başlangıcında iyi plan yapılmalı, amaç önkol ve el fonksiyoniannın kazandırılması olmalıdır.