.png)
.png)
Abstract
Objectives: We evaluated the results of acetabular shelf procedures performed for the treatment of Legg-Calve-Perthes (LCP) disease.\nMethods: The study included 14 patients (17 hips) with LCP disease, who were treated with acetabular shelf operation. The mean ages at the time of diagnosis, operations, and final examinations were 7 years (range 5 to 9 years), 8 years (range 6 to 10 years), and 12 years (range 10 to 16 years), respectively. The mean follow-up was five years (range 3 to 9 years). Before surgery, all patients had Catterall 3-4 hips, and at least two risk factors were identified. On pre- and postoperative anteroposterior and lateral radiograms, the Mose sphericity indices and CE angles were measured. In addition, the presence of hinge abduction was evaluated by dynamic arthrography preoperatively, and on direct radiograms and clinically during final examinations. The hips were graded according to a modified Stulberg classification on final direct radiograms. Clinical evaluation was made with the use of the Iowa hip scores.\nResults: The Mose measurements did not yield significant improvement on anteroposterior radiograms (p>0.05), whereas postoperative improvement was significant on lateral views (p<0.05). Improvement in CE angles was also statistically significant (p<0.001). According to the Stulberg classification, 10 hips (58.8%) (Stulberg 1-2) were successful, three hips (17.6%) (Stulberg 3) were discussible, and four hips (23.5%) (Stulberg 4-5) were failures. Of four failures, three patients were at the age of 9 years or above. The final Iowa hip scores ranged from 65 to 99 (mean 88.2). Hinge abduction disappeared postoperatively in seven hips (7/13, 53.8%).\nConclusion: Acetabular shelf operation following dynamic arthrography may be an alternative treatment option for hips with hinge abduction in LCP disease; however, it does not alter the natural course of the disease as the age increases.
Özet
Amaç: Legg-Calve-Perthes (LCP) hastalığı nedeniyle asetabuler çatı girişimi uygulanmış olan hastaların sonuçlarını değerlendirdik.\nÇalışma planı: Kliniğimizde LCP hastalığı tanısı ile takip edilen ve çatı ameliyatı uygulanan 14 hastanın 17 kalçası çalışmaya alındı. Hastaların ortalama yaşı, tanı konduğunda 7 (dağılım 5-9), ameliyatlar sırasında 8 (dağılım 6-10) ve son takip muayenesinde 12 (dağılım 10-16) idi. Hastalar ortalama beş yıl (dağılım 3-9 yıl) süreyle izlendi. Ameliyat öncesinde kalçaların tamamı Catterall 3-4 grubunda idi. Tüm hastalarda en az iki risk faktörü vardı. Ameliyat öncesi ve son takip radyografilerinde ön-arka ve yan Mose küresellik ölçümleri, merkez kenar (CE) açı ölçümleri yapıldı ve istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Hastalar ameliyat öncesinde dinamik artrografi ve son takiplerinde ise radyografik ve klinik olarak menteşeli abduksiyon açısından değerlendirildi. Son takip radyografisinde Stulberg sınıflaması modifiye edilerek kalçalar sınıflandırıldı. Klinik olarak Iowa kalça skoru ile değerlendirme yapıldı.\nSonuçlar: Mose küresellik ölçümlerinde, ön-arka radyografilerde görülen düzelme istatistiksel bakımdan anlamlı bulunmadı (p>0.05). Yan radyografilerdeki düzelme ise anlamlı idi (p<0.05). Merkez kenar açısındaki düzelme anlamlı bulundu (p<0.001). Stulberg’e göre, I-II sonuçları başarılı (10 kalça, %58.8), III tartışmalı (3 kalça, %17.6) ve IV-V sonuçları başarısız (4 kalça, %23.5) olarak değerlendirildi. Başarısız sonuç elde edilen dört kalçanın üçü 9 yaş ve üstü hastalara aitti. Iowa kalça skoru son takipte ortalama 88.2 (dağılım 65-99) bulundu. Ameliyat öncesi dönemde menteşeli abdüksiyonu olan 13 kalçanın yedisinde (%53.8) son takiplerinde menteşeli abdüksiyonun kaybolduğu gözlendi.\nÇıkarımlar: Asetabuler çatı girişimi, Legg-Calve-Perthes hastalığının tedavisinde, menteşeli abdüksiyon varlığında, dinamik artrografik değerlendirme sonrasında bir tedavi seçeneği olabilir; ancak hastalığın yaşa bağlı, doğal gidiş seyrini değiştirememektedir.