Abstract
We evaluated the results in sixteen patients (twenty knees) who had proximal tibial osteotomy for unicompartmental osteoarthritis. The operations were performed between 1989 and 1995. The mean length of follow-up was 2 years and 4 months (range, 8 months to 61 months). The average age of the patients was 57.7 years (range, 36-68 years). Before operation all the knees were painful while walking. Further, while 3 of the knees (15%) had severe pain, 15 of them (75%) had moderate pain but 2 of them (10%) had no pain at rest. 3 of the patients with one knee involved (15%) were able to walk and stand more than 30 minutes. After operation, 3 of the knees (15%) had no pain at all, but 13 of them (65%) had mild pain, 4 knees (20%) had moderate pain at rest. While 6 of the knees (30%) were able to walk and stand unlimited, 7 of them (35%) more than 30 minutes and 7 of them (35%) between 15-30 minutes were able to walk. All of the patients came, more or less, better condition according to \"The Hospital for Special Surgery criteria\". The good results which are achieved in patients whom procedure is done early in the course of the disease and with correctly aligned extremities, lasted as much as 5 years. Most of the bad results depended on technical faults and incorrectly chosen implants and beginning post-op early period they needed serial operations. As most of the complications depends on these two main reasons, we had delayed union in two knees, screw protrusion in the joint in one knee, reflex sympathetic dystrophy in one knee, plate breakage in one knee, pin tract infection in one knee and paresthesia in one knee. We had better results in the knees which procedure had been performed early in the course of the disease. Patients suffered from more pain after average 2 years postoperatively. We concluded that complaints in the earlier period usually depend on the technical faults.
Özet
Bu çalışmamızda tek kompartmanda osteoartriti olup 1989-1995 yılları arasında proksimal tibial osteo-tomi uygulanan 16 hastanın 20 dizini araştırdık. Ortalama takip süresi 2 yıl 4 aydır (en kısa 8 ay. en uzun 61 ay). Hastaların ortalama yaşı 57.7 (en genci 36, en yaşlısı 68) dır. Ameliyattan önce bütün hastaların yürü-mekle ağrısı vardı. Ayrıca, dizlerin 3 ünde (%15) şiddetli, 15 inde (%75) orta olmak üzere istirahat ağrısı vardı. 2 dizde (%10) istirahatte hiç ağrı yoktu. Yalnız bir dizi tutulmuş hastaların 3 ü (dizlerin %l5 i) 30 dakikadan fazla ayakta durabiliyorlar ya da yürüyebiliyorlardı. Ameliyattan sonra 3 dizde (%15) istirahatte hiç ağrı kalmadı, 13 dizde (%65) hafif, 4 ünde (%20) orta derecede istirahat ağrısı mevcuttu. 6 diz (%30) sınırsız olarak ayakta durabiliyor ve yüruyebiliyordu. Dizlerin 7 si (%35) 30 dakikadan fazla, 7 si (%35) 15-30 dakika arası yürüyebiliyordu. Hastaların hepsi HSS (Hospital for Special Surgery) kriterlerine göre az ya da çok daha iyi duruma geldiler. Hastalığın erken döneminde ameliyat edilen hastalarda elde edilen ve iyi bir tibia femur dizilimi ile paralellik gösteren iyi sonuçlar, 5 yıla kadar devam etmiştir. Teknik hatalara, kötü se-çilmiş implanta bağlı kötü sonuçlar ameliyat sonrası erken dönemde ortaya çıkmış ve yeni ameliyatlara se-bep olmuştur. Pek çoğu bu iki ana sebebe bağlı olmak üzere, rofi 1dizde plak kırılması, 1 dizde çivi dibi en-feksiyonu ve 1 dizde parestezi olarak tespit edilmiştir. Serimizde osteoartritin erken döneminde yapılmış ameliyatlarda daha iyi sonuçlar aldık. Hastalar ameliyattan 2 yıl sonra ağrıdan şikayet etmeye başladılar. Daha erken dönemdeki şikayetlerin genellikle teknik hatalara bağlı olduğu sonucuna vardık.