Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica

The effects of xrays used as diagnostic purpose on fracture callus experimental study

AOTT 1996; 30: 411-416
Read: 682 Downloads: 506 Published: 19 April 2021
Abstract

In this study, carried out by the Department of Orthopaedics and Traumatology, Faculty of Medicine, Ataturk University and by the contributions of Pathology Department, 3 separate groups (A, B, C) each consisting of 10 rabbits were used as experiment. Type I open fracture was occured in one fibula of the rabbits iatrogenically, then x-ray was applied to fracture region in fractional and equal doses and equal distance. The fracture region was investigated histopathologically by light microscopy to evaluate callus obtained 30 days after initial process. The results were evaluated in 3 successive degree qualitatively as to osteoclastic activity, vascularization, osteoid occurrence and the amounts of chondroid structure in callus. Group A (control group) and Group B (one exposed 20 times of x-ray) were found normal while fracture healing was found normal in Group A (control group) and B (one exposed 20 times of x-ray), fracture healing was found medium degree underdeveloped in Group C (one exposed 40 times of x-ray). In view of the results obtained, we arrived at the conclusion that the reduction of radiograms to the least point as well as possible taken during the observation of fracture should be better as to fracture union.

Özet

Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı tarafından ve Patoloji Anabilim Dalının katkılarıyla gerçekleştirilen bu çalışmada, her biri 10 tavşandan oluşan 3 ayrı küme (A, B, C) denek olarak kullanılmıştır. Tavşanların birer fibulalarında iyatrojenik olarak Tip l açık kırık oluşturulup, daha sonra kırık bölgesine fraksiyone ve eşit tanısal dozda ve eşit uzaklıktan x-ışını uygulanmıştır. Başlangıçtan itibaren 30 günlük bir süre sonra, elde edilen kallüsü değerlendirmek için kırık bölgesi ışık mikroskopisi ile histopatolojik incelemeye alınmıştır. Sonuçlar, kalitatif olarak osteoblasfik etkinlik, damarlaşma, osteoid yapımı ve kallüs içi kondroid yapı miktarı yönünden 3 ardışık derecede değerlendirilmiştir. Küme A (konsroi kümesi) ve Küme B de (20 doz ışın uygulanmış küme) kırık iyileşmesi normal bulunurken. Küme C de (40 doz uygulanmış küme) kırık iyileşmesi orta derecede geri kalmıştır. Elde edilen sonuçlara bakıldığında, bir kırığın izlenmesi sıra-sında çekilecek radyogramların mümkün olduğunca en az sayıya indirilmesinın kırik kaynaması yönünden yararlı olacağı kanısına varılmıştır.

Files
ISSN 1017-995X EISSN 2589-1294