Abstract
Objectives: In this study, we aimed to evaluate the functional results of nerve repair (median and/or ulnar) in patients with forearm clean-cut injuries and investigated the effect of injury level, associated injuries, the type of repair (primary or secondary), and age on the prognosis.\nMethods: The study included 42 patients (34 males, 8 females; mean age 31 years; range 9 to 62 years) who were treated for forearm clean-cut injuries. Involvement was in the proximal forearm in four, mid-forearm in 11, and distal forearm in 27 cases. There were 51 nerve injuries affecting the median nerve (n=30) and the ulnar nerve (n=21). Nerve injuries were isolated in 12 patients, associated with tendon injuries in nine patients, and with tendon and artery injuries in 21 patients. The patients were evaluated in four age groups including 0-15, 16-30, 31-45 years, and 46 years or above. Functional evaluations were made using the Seddon classification. The effect of injury level, associated injuries, the type of repair, and age on the prognosis was assessed. The mean follow-up was 39 months (range 11 to 57 months).\nResults: Although the clinical and functional results of primary and late-primary repairs were less favorable than those of secondary repairs, the difference did not reach a significant level (p>0.05). The injury level, associated injuries, and age did not influence the Seddon scores significantly (p>0.05). In the age group of 0-15 years, the results were very good in all the patients (100%), but good and very good results accounted for only 20% in the age group of 46 years or above.\nConclusion: In appropriate cases with clean-cut nerve injuries, primary repair must be the first choice. Taking the low regeneration capacity into consideration, priority should be given to reconstructive procedures in patients at older ages.
Özet
Amaç: Bu çalışmada, önkol median ve/veya ulnar sinirin düzgün tip yaralanmalarında onarım sonrası elde edilen fonksiyonel sonuçlar değerlendirildi ve önkol yaralanma seviyesi, ek patolojiler, primer ya da sekonder onarım ve yaşın bu sonuçlar üzerine etkisi incelendi.\nÇalışma planı: Önkolda düzgün kesili lezyonlar nedeniyle tedavi edilen 42 hasta (34 erkek, 8 kadın; ort. yaş 31; dağılım 9-62) geriye dönük olarak incelendi. Yaralanmalar dört hastada önkolda proksimal, 11’inde orta, 27’sinde distal seviyedeydi. Yaralanan sinir sayısı 51 idi; bunların 30’unda median sinir, 21’inde ulnar sinir etkilenmişti. On iki olguda izole sinir yaralanması, dokuz olguda sinir ve tendon kesisi, 21 olguda ise sinir, tendon ve arter yaralanması saptandı. Hastalar, 0-15, 16-30, 31-45, 46 ve üzeri olmak üzere dört yaş grubunda incelendi. Fonksiyonel değerlendirmede Seddon ölçütleri kullanıldı. Kesi seviyesi, ek patolojiler, primer ve sekonder onarım ve yaşın sonuçlar üzerindeki etkisi incelendi. Ortalama izlem süresi 39 ay (dağılım 11-57 ay) idi.\nSonuçlar: Primer ve geç primer onarım yapılan hastalarda klinik ve fonksiyonel sonuçlar sekonder onarım yapılanlara göre daha kötü bulundu; ancak, bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Yaralanma seviyesinin, türünün ve yaşın Seddon değerlendirme sonuçlarını anlamlı derecede etkilemediği görüldü (p>0.05). Ancak, 0-15 yaş arası tüm olgularda (%100) çok iyi sonuç alınırken, 46 yaş üzeri olgularda ise iyi ve çok iyi sonuç oranı %20 idi.\nÇıkarımlar: Periferik sinir düzgün kesilerinde uygun olgularda öncelikle primer onarım tercih edilebilir. İleri yaştaki olgularda sinir rejenerasyon potansiyeli düşük olduğundan, bunlarda öncelikli olarak rekonstrüktif girişimlerin düşünülmesi gerekir.