Abstract
Forty-seven patellar fractures treated among 1990-1995, either by modified AO tension band technique or soft tissue cerclage wiring and anterior tension band (Pyrford) or soft tissue cerclage wiring alone were reviewed retrospectively from 13 to 59 months (average 41 months) after the operation. The average age of 34 male and 13 female patients was 41 (17-79). The patients were evaluated using Levack s scoring system. Three different methods of osteosynthesis with conflicting results concerning stability and clinical outcome in several publications were compared in our clinic. It was found that the modified AO tension band technique and soft tissue cerclage wiring with anterior tension band technique give better results than cerclage wiring alone because they are more stable and rigid than the latter and early range of motion exercises can be started.
Özet
SSK Göztepe Eğitim Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Servisinde 1990-1995 yılları arasında cerrahi yöntemlerle tedavi edilen 47 patella kırıklı hasta incelendi. Ortalama izleme süresi 41 (13-59) aydı. 34 ü erkek 13 ü kadın olan hastalarımızın ortalama yaşı 41 (17-79)di. Hastalar radyolojik olarak ve Levack ve arkadaşlarının klinık değerlendirme kriterlerine göre incelendi. Değişik yayınlarda stabiliteleri ve klinik sonuçları hakkında farklılıklar bulunan üç ayrı osteosentez yöntemi karşılaştırıldı. Modifiye AO tansiyon band uygulanan 25 hastadan 15 inde iyi, 7 sinde orta, 3 ünde kötü: çevresel serklaj ve anterior tansiyon band (Pyrford) uygulanan 12 hastadan 6 sında iyi 4 ünde orta. 2 sinde kötü; sadece çevresel serklaj ile osteosentez uygulanan 10 hastadan 3 ünde iyi, 5 inde orta. 2 sinde kötü sonuç elde edildi, sonuçta stabil ve rijid fiksasyon yapan ve erken hareket verilmesini sağlayan modifiye AO tansiyon band ve çevresel serklajla birlikte anterior tansiyon band uygulanan hastaların sonuçlarının sadece çevresel serklaj uygulananlardan daha iyi olduğu görüldü.