Abstract
Objectives: To evaluate the results of surgical treatment for distal radius fractures and to determine important factors for the prognosis.\nMethods: A total of 40 patients (29 males, 11 females; mean age 41 years; range 13 to 70 years) underwent surgery for distal radius fractures. Prior to decision for surgery, the fractures were assessed with regard to instability. Classification of fractures was made according to AO/ASIF and Frykman systems, and clinical outcomes were assessed by the Sarmiento modification of Gartland and Werley system (Demerit). The mean follow-up was 26 months (range 3 to 37 months).\nResults: According to the Sarmiento modification of Gartland and Werley, the results were excellent in 14 patients (35%), good in 16 patients (40%), fair in six patients (15%), and poor in four patients (10%). The most common complication was reflex sympathetic dystrophy in five cases (12.5%), which was ascribed to occurrence of fractures at high ages, poor bone quality, inappropriate adherence of the patients to the rehabilitation programme, delay in surgical treatment, and most importantly, application of distraction with external fixation, and to prolonged immobilization. \nConclusion: Due to our special attention to obtain anatomic restoration, a high percentage of excellent-good results was possible. The type of the fracture, the patient’s age and quality of bone, the timing of surgery, and achievement of anatomic restoration during operation are important factors for a successful outcome in patients with distal radius fractures.
Özet
Amaç: Kliniğimizde cerrahi olarak tedavileri yapılmış olan distal radius kırıklarını ve sonuçlarını değerlendirerek, prognoza etki eden faktörleri belirlemek.\nÇalışma planı: Distal radius kırığı nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 40 hasta (29 erkek, 11 kadın, ort. yaş 41; dağılım 13-70) retrospektif olarak değerlendirildi. Kırıklarda instabilite göz önüne alınarak cerrahi tedaviye karar verildi. Kırık sınıflandırılması AO ve Frykman sistemlerine göre, klinik sonuçların derecelendirilmesi Gartland ve Werley değerlendirme sisteminin Sarmiento modifikasyonuna (Demerit) göre yapıldı. Ortalama takip süresi 26 ay (dağılım 3-37 ay) idi.\nSonuçlar: Gartland ve Werley değerlendirme sisteminin Sarmiento modifikasyonuna göre, 14 hastada çok iyi (%35), 16’sında iyi (%40), altısında orta (%15) ve dördünde kötü (% 10) sonuç elde edildi. En sık karşılaşılan komplikasyon, beş hastada (%12.5) görülen refleks sempatik distrofiydi. Bu, hastaların yaşlarının yüksek olması nedeniyle kemik kalitelerinin zayıf olmasına, hastaların rehabilitasyon programına yeterince uymamasına, çeşitli nedenlerden dolayı hastaların ameliyata geç alınmalarına ve en önemlisi eksternal fiksasyon ile distraksiyon uygulanmasına ve uzun süren immobilizasyona bağlandı.\nÇıkarımlar: Anatomik restorasyona verdiğimiz önem nedeniyle, çok iyi ve iyi sonuçlar yüksek bir oranda elde edilebildi. Distal radius kırığı olan hastalarda başarılı bir sonuç için önemli faktörler, kırığın tipi, hastanın yaşı ve buna bağlı olarak kemik kalitesi, hastanın ameliyata alınma süresi ve ameliyatta anatomik restorasyonun sağlanmasıdır.