.png)
.png)
Abstract
Objectives: We evaluated the patients who underwent surgical repair for rupture of the quadriceps tendon.\nMethods: Five patients (4 men, 1 woman; mean age 56 years; range 33 to 77 years) had rupture of the quadriceps tendon at the osteotendinous junction. One patient had bilateral rupture. Etiology was a traffic accident in one patient, and fall from height in two patients. Two patients who were on dialysis treatment developed simultaneous bilateral rupture. Ruptures were repaired with heavy, nonabsorbable sutures placed in transosseous tunnels in the patella. The mean follow-up was two years (range 1 to 5 years).\nResults: Complete healing was seen in all the patients within six months. The mean range of motion was 0 to 119 degrees. Muscle atrophy was not detected. Muscle strength was equal on both sides. None of the patients complained of patellofemoral pain.\nConclusion: Ruptures of the quadriceps tendon can be successfully managed through early diagnosis and surgical treatment. It should be recalled that concomitant diseases may predispose to ruptures in cases above 40 years of age.
Özet
Amaç: Kuadriseps tendonunda (KT) kopma nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan olgular değerlendirildi.\nÇalışma planı: Dördü erkek, biri kadın beş hastada (ort. yaş 56, dağılım 33-77) KT kopması görüldü. Bir hastada iki taraflı kopma vardı. Bir hastada trafik kazası, iki hastada düşme nedeniyle oluşan kopmalar, kronik böbrek hastalığı nedeniyle diyaliz tedavisi görmekte olan iki olguda belirgin bir travma olmaksızın ortaya çıkmıştı. Tüm hastalarda KT patella üst kutbundan kopmuştu. Tamir patellaya açılan tünellerden geçirilen erimeyen ipliklerle yapıldı. İzlem süresi ortalama 2 yıl (dağılım 1-5 yıl) idi.\nSonuçlar: Tendon tamirinden altı ay sonra tüm hastalarda tam iyileşme sağlandı. Ortalama hareket açıklığı sınırları 0-119° idi. Hiçbir hastada belirgin kas atrofisi gelişmedi. Kas güçleri sağlam tarafla eşit bulundu. Hiçbir hastada patellofemoral ağrı görülmedi.\nÇıkarımlar: Kuadriseps tendonunda kopmalar erken tanı ve cerrahi tedavi ile başarılı bir şekilde onarılabilir. Kırk yaşından sonra başka bir hastalığın da tendon kopmasına zemin hazırlayabileceği göz önüne alınmalıdır.