Abstract
Objective: The aim of the current study was to evaluate the impact of cardiac risk stratification and preoperative cardiac evaluation on final outcomes in patients with acute proximal femur fractures. \r\nMethods: This retrospective review included one hundred and three patients who underwent a preoperative cardiac evaluation prior to proximal femur fracture operation between 2004 and 2007 at a tertiary care hospital. Patients were divided into two groups. Group A included 76 patients who were tested with ECG only and Group B included 27 patients with additional clearance. All of these files were reviewed according to a set pro forma. Statistical analysis was done using the SPSS 17 software. The Student’s t-test and Mann-Whitney U test were applied to compare two means.\r\nResults: Fifty-three patients had intertrochanteric fractures and 50 had femoral neck fractures. Only 7 patients had a metabolic equivalent task of less than 4. Group B patients had significant delay in time from triage to surgery (p<0.0001) and from surgery to ambulation (p<0.005). Group B patients also had an increased length of hospital stay, although no significant effect on perioperative mortality was observed.\r\nConclusion: Preoperative cardiac evaluation is associated with delay in surgery and subsequent ambulation. Delay in surgery is not associated with increased perioperative mortality at our institute. However, the set of guidelines proposed by ACC/AHA should be followed, as the selection of patients for additional investigation was not justifiable in most cases.
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı proksimal femur kırığı olan hastalarda kardiyak risk sınıflandırmasının ve ameliyat öncesi kardiyolojik değerlendirmenin sonuçlar üzerindeki etkilerini değerlendirmekti.\r\nÇalışma planı: Geriye dönük gerçekleştirilen bu çalışmaya 2004 ila 2007 yılları arasında üçüncü derece sağlık hizmetleri kurumunda proksimal femur kırığı cerrahisi öncesi kardiyak değerlendirmesi yapılan 103 hasta dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. A Grubu’nda sadece EKG ile değerlendirilen 76 hasta, B Grubu’nda ise ileri tetkiklerle incelenen 27 hasta yer aldı. Hastaların dosyaları önceden belirlenmiş kriter listesine göre değerlendirildi. İstatistiksel analiz SPSS 17 yazılımı ile yapıldı. Aritmetik ortalamaları karşılaştırmak amacıyla Student t-testi ve Mann-Whitney U testinden yararlanıldı.\r\nBulgular: Elli üç hastada intertrokanterik, 50 hastada da femur boynunda kırık vardı. Sadece 7 hastanın metabolik eşdeğeri 4’ün altındaydı. B Grubu’ndaki hastaların triajdan ameliyata kadar geçirdikleri sürede ve ameliyattan sonra ambulasyona kadar geçirdikleri sürede anlamlı şekilde gecikme vardı (p<0.0001 ve p<0.005). B Grubu hastaların hastanede yatış süreleri de daha uzun olmakla birlikte ameliyat sırasındaki mortalite ile aralarında anlamlı bir etkileşim gözlenmedi.\r\nÇıkarımlar: Çalışmamız ameliyat öncesi kardiyak değerlendirmenin ameliyatı ve ameliyat sonrası hastanın ambulasyonunu geciktirdiğini göstermiştir. Kurumumuzdaki ameliyatların uzun sürmesi ameliyat sırasında hastanın kaybedilme oranlarının artmasıyla ilişkili değildir. Bununla birlikte, ek tetkikler için seçilen olguların çoğunun gerekçesi tartışmalı olduğundan ACC/AHA kılavuzu tarafından önerilen yönergelerin uygulanmasında yarar vardır.