Abstract
15 hips in 13 patients with acetabular dysplasia were treated by Kotz s polygonal triple osteotomy in the period between 1992-1995. All of the patients were female with an average age of 22.7 years (range 9-33) and the average follow-up period was 28.9 month (range 13-43). The main complaint in preoperative clinical evaluation were buttock pain and Trendelenburg lurch. Preoperative radiographs were obtained in each patient. Average center edge (CE) angle was - 6.2 degrees (-35/+13) and average vertical center angle (VCA) was 0.8 degrees (-45/+29). At final review of these 15 hips, 11 of them have no pain and improvement of Trendelenburg lurch has been achieved in 4 patients but a loss of flexion of 11.3 degrees (0-30). Roentgenographically CE angle of 24.5 degrees (-10/+47), VCA of 27.3 degrees (0-48) in average were observed. Polygonal triple osteotomy can correct acetabular anatomy with its polygonal structure better than periacetabular osteotomies which have difficulties in surgical technique and complication. This technique is a reliable technique in anatomic reconstruction of acetabular dysplasia.
Özet
1992-1995 yılları arasında asetabular displazı tanısı konmuş 13 hastanın 15 kalçasına Kotz osteotomisi yapıldı. Hastalarımızın hepsi kadın olup, yaş ortalaması 22.7 yıl (9-33) ve ortalama takip süresi 28.9 ay (13-43) idi. Hastalarımızın ameliyat öncesi en önemli klinik şikayeti kalça ağrısı ve Trendelenburg topallamasıydı. Ameliyat öncesi yapılan radyografik muayenede ortalama center edge (CE) açışı -6.2 derece (-35/+13) ve ortalama vertical center angle (VCA) 0.8 derece (-45/+29) olarak saptandı. Çalışma grubumuzu oluşturan hastaların yapılan son muayenesinde, onbeş kalçanın onbirinde ağrıların geçtiği, dört hastada Trendelenburg topallamasının düzeldiği, ancak kalça ekleminde ortalama 11,3 derecelik (0-30) fleksiyon kaybı olduğu görüldü. Radyografik kontrolde, CE açısının ortalama 24.5 derece (-10/+47), VCA açısının ise 27.3 derece (0/48) olduğu belirlendi. Poligonal triple osteotominin, poligonal tasarımına bağlı olarak yeterli düzeltme sağlamasına karşın teknik olarak daha zor yapılan ve komplikasyonu daha fazla olan periasetabuler osteotomilere göre daha üstün bir osteotomi olması nedeniyle erişkin asetabuler displazilerde asetabulumun anatomik rekonstrüksiyonu için ideal bir osteotomi olduğu sonucuna varıldı.