Abstract
From 1987 to 1997, thirty-one revision total knee arthhroplasties (TKA) performed in 30 patients with failed primary TKA were studied to determine the short-term clinical and roentgenographic results. There were 29 females and 1 male. The mean age was 65.19 years and the mean follow-up time was 22.17 months. The reasons for revision arthroplasty included infection in 17 knees, aseptic loosening in 7 knees, extensor mechanism dysfunction in 3 knees, severe instability in 3 knees and periprosthetic fracture in 1 knee. The outcome of the TKA was assessed using the Knee Society clinical and roentgenographic rating system. The knee score improved from a preoperative value of 52.61 points to 82.36 points and the function score improved from 31.96 points to 61.20 points at last evaluation. Preoperatively the mean maximum flexion was 78.4º and improved to an average of 90.8º at final follow-up. There have been 7 reoperation (22.5%) and 5 recurrent infection (16.1%) after the revisions. Especially one-stage procedures had recurrence of infection. The other complications were one heterotopic ossification (GI), two patellar tendon rupture, one dislocation. One of our patient died of sepsis 20 days after reimplantation. The results suggest that predictable and satisfactory results can be obtained in a revision TKA. We concluded that revision total knee arthroplasty using a systematic and standart approach will have infequent complications and will provide a satisfactory result inselected patients.
Özet
Çalışmamızın amacı TDA komplikasyonları ve revizyonları ile ilgili sorunlar ve çözümlerini irdelemek, vakalarımızı literatür bilgileri ışığında değerlendirmektir. Aralık 1987 - Ocak 1997 tarihleri arasında kliniğimizde TDA revizyonu yapılan 30 hastanın 31 dizinin retrospektif değerlendirmesi çalışma grubumuzu oluşturmaktadır. Hastaların 29 u kadın, 1 i erkektir ve yaş ortalamaları 65.19 yıldır. Takip süresi ortalama 22,17 ay olarak bulunmuştur. Dizlerin 17 sine infeksiyon, 7 sine aseptik gevşeme, 3 üne ekstansör mekanizma disfonksiyonu. 3 üne instabilite ve 1 ine protez çevresi kırığı nedeni ile revizyon uygulanmıştır. Hastalarımızın Knee Society klinik değerlendirme formuna göre preoperatif ve postoperatif diz skorları 52.61 ve 82.36, fonksiyon skorları ise 31.96 ve 61.20 olarak bulunmuştur. Her ikisinin de preoperatif ve postoperatif değer-leri arasında anlamlı artış belirlenmiştir. Hastalarımızda ayrıca postoperatif ağrında azalma, yürüme mesafesi, destek kullanımı ve günlük aktivitelerde iyileşme tespit edilmiştir. Hastalarımızın ortalama 78.4° olan preoperatif maksimum fleksiyon değeri postoperatif 90.8° ye ilerlemiştir. Aradaki fark anlamlıdır. Hastalarımızda genel olarak revizyon oranı %22.5, revizyon sonrası infeksiyon oranı %16.1 dir. Özellikle tek aşamalı reimplamasyonlardan sonra enfeksiyon oranı en yüksektir. Komplikasyon olarak 1 dizde G1 heterotopik ossifikasyon, 5 dizde son takiplerinde reinfeksiyon, 2 dizde patellar tendon kısmi rüptürü, l dizde medial instabi-lite nedeni ile dislokasyon ve 1 vakamızda exitus görülmüştür. Sonuç olarak klinik ve radyografik değerlen-dirmeler ile çalışma grubumuzun bulguları literatür sınırları içinde yer almaktadır. Vakalara daha standart ve sistematik yaklaşılması ile başarı oranı daha da artacaktır.