Abstract
Open fractures of elbow as a result of the gun-shot injuries are quite rare and usually accompany to upper extremity injuries. Since anatomic location of the structures has close relation to bone, there is a high risk of neurovascular injuries. Seventy-eight open elbow fractures were treated at our clinic between January 1990 and December 1995. All the cases were male and, the average age was 22.3 (19-37). Of 78 cases, 38 were located in region 1, 27 in region 2, and 13 were in both regions. Twenty-two cases had neurovascular injuries. Of 78 cases, 38 had conservative treatment, 24 had external fixator, 14 had internal fixation, and the remaining 2 had elbow prosthesis. Average follow-up was 38 months (24-72). Patients were allowed to early motion. Patients were evaluated clinically and functionally. Infection, pain, range of motion, instability, angular deformity, loss of muscle strength, and degenerative changes were included in evaluation. Of 78 cases, 14 had excellent results, 39 had good, 17 had moderate, and 8 had poor results. Early diagnoses of neurovascular injuries, rigid internal fixation, resurfacing of joint, early mobilization, and infection prophylaxis are the most desirable requirements for open elbow fractures.
Özet
Dirsek bölgesi ateşli silah yaralanmaları oldukça seyrektir ve çoğunlukta üst ekstremitenin diğer yara-lanmaları ile birlikte görülür. Çok yakın aner ve sinir komşuluğu bu kırıkların önemini arttırmaktadır. Kliniğimizde Ocak 1990- Aralık 1995 tarihleri arasında 78 ateşli silah yaralanmasına bağlı, dirsek bölgesi açık kırıklı olgu tedavi edildi ve sonuçları değerlendirildi. Olguların tümü erkek olup, yaş ortalaması 22.3 (19-37) idi. Ateşli silah yaralanması nedeniyle açık kırık tipi Gustilo Tip III olarak değerlendirildi. 38 i bölge l de 27 si bölge 2 de, 13 ü ise her iki bölgede birden yaralanma içermekteydi. Olguların 22 sinde kırık ile birlikle nörovasküler patoloji de saptandı. 78 Ateşli silah yaralanmasının 38 i konservatif, 24 ü ekstranal fiksatör, 14 ü internal fiksasyon ve 2 si geç dirsek protezi ile tedavi edildi. Hastalar ortalama 48 ay (24-72 ay) süre ile izlendi. Olgulara erken hareket verildi. Hastalar eklem hareket genişliği, enfeksiyon, ağrı, instabilite, açısal deformite, güç kaybı ve dejeneratif değişikliklere göre değerlendirildiler. Sonuçlar 14 olguda çok iyi, 39 olguda iyi, 17 olguda zayıf, 8 olguda kötü olarak belirlendi. Ateşli silah yaralanmalarına bağlı dirsek açık kırıklarında nörovasküler injürilerin erken tanısı, sıkı internal fiksasyon, eklem yüzeyinin düzenlenmesi, erken hareket ve enfeksiyon varlığı sonucu etkileyen faktörlerdir.