.png)
.png)
Abstract
Objectives: The aim of this study was to evaluate long-term clinical and functional results of major upper extremity replantations.\r\nMethods: We retrospectively evaluated 26 male patients (mean age 27 years; range 3 to 69 years) who underwent major upper extremity replantations and had a mean follow-up of 11.3 years (range 5 to 19 years). The levels of the replantations were transmetacarpal (n=6), wrist (n=4), forearm (n=5), elbow (n=4), and arm (n=7). Amputations were of clean-cut, crush, and avulsion types in seven, eight, and 11 patients, respectively. Secondary operations were performed in 19 patients. Functional results were assessed using the Chen’s criteria and the Turkish version of the DASH questionnaire (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand) was administered.\r\nResults: The mean surgical shortening was 37.2 mm, and the final mean radiographic shortening was 52.2 mm. The mean grip and pinch strengths on the affected side were 12.3 kg and 3.6 kg, compared to the strengths of 37.6 kg and 8.7 kg on the normal side, respectively. Monofilament testing showed sensory recovery in 20 patients. Two-point discrimination could be made by 18 patients for the median nerve, and by 17 patients for the ulnar nerve. According to the Chen’s criteria, the results were very good or good in 17 patients (65.4%), moderate in three patients (11.5%), and poor in six patients (23.1%). Functional results were correlated with the level (r=0.71) and type (r=0.65) of injury, with injuries at the elbow level and avulsion injuries being associated with a worse outcome. The mean DASH score was 6.7 (range 0 to 32.5) and the mean scores of Chen’s grade I-II and grade III-IV patients differed significantly (p<0.05).\r\nConclusion: Lower DASH scores show increased satisfaction of the patients and improved use of their replanted extremities as the helper arm whereby functional deficiency is somewhat compensated.
Özet
Amaç: Üst ekstremitede majör replantasyon uygulanan olguların uzun dönem izlemlerinde elde edilen klinik ve fonksiyonel sonuçlar değerlendirildi.\r\nÇalışma planı: 1987-2003 yılları arasında 26 erkek hastaya (ort. yaş 27; dağılım 3-69) uygulanan üst ekstremite majör replantasyon cerrahisi sonuçları, ortalama 11.3 yıl (dağılım 5-19 yıl) izlem süresi sonunda geriye dönük olarak değerlendirildi. Replantasyonlar transmetakarpal (n=6), el bileği (n=4), önkol (n=5), dirsek (n=4) ve kol (n=7) seviyesinden yapıldı. Yaralanma, yedi hastada keskin sınırlı, sekiz hastada ezilme, 11 hastada sıyrılma şeklindeydi. Ondokuz hastaya ikincil cerrahi uygulandı. Fonksiyonel sonuçların yorumlanmasında Chen ölçütleri ve DASH-T (Kol, Omuz ve El Sorunları Anketi-Türkçe) kullanıldı.\r\nSonuçlar: Ameliyat sırasındaki kısaltma miktarı ortalama 37.2 mm, takip sonundaki radyografik kısalma miktarı ortalama 52.2 mm idi. Yaralı tarafta ortalama kavrama gücü 12.3 kg, çimdik gücü 3.6 kg (sağlam tarafta sırasıyla 37.6 kg ve 8.7 kg) bulundu. Monofilaman testinde duyunun 20 hastada geri döndüğü görüldü. İki nokta ayrım testinde 18 hastanın median sinir için, 17 hastanın ulnar sinir için iki nokta ayrımı yapabildiği görüldü. Chen ölçütlerine göre 17 hastada (%65.4) çok iyi veya iyi, üç hastada (%11.5) orta, altı hastada (%23.1) kötü sonuç elde edildi. Yaralanma seviyesi (r=0.71) ve yaralanma türüyle (r=0.65) Chen ölçütleri arasında korelasyon saptandı. Dirsek seviyesindeki yaralanmaların ve sıyrılma tarzındaki yaralanmaların sonucu olumsuz etkilediği görüldü. DASH-T skoru ortalaması 6.7 (dağılım 0-32.5) olarak hesaplandı. Chen I-II grubu ile III-IV grubu hastaların ortalama DASH-T skorları arasında anlamlı fark bulundu (p<0.05).\r\nÇıkarımlar: DAST-T skorlarının düşük olması, hasta memnuniyetinin ve replantasyon uygulanan ekstremitenin yardımcı kol olarak kullanımının iyi olduğunu, bu şekilde fonksiyonel eksikliğin hafifletildiğini göstermektedir.