Abstract
Fourteen normal volunteer with no history suggesting previous or current knee pathology underwent axial computerized tomographic examination of the patellofemoral joint. There were eleven men and three whose ages ranged from 10 to 46 years (av. 25 years). Axial images obtained 0°, 10°, 20°, 30°, 40°, and 60° of flexion both with and without contraction of the thigh muscles. Thus, twelve images were obtained for each individual. The CT scanner was foused at the midpatellar level prior to each image. Three measurements were made on twenty-four knees for each individual: congruence angle (CA), patellar tilt angle (PTA), and sulcus angle (SA).. Paired t-test, ANOVA, and Tukey s procedure were used for statical calculations. PTA increased slightly from 0° to 20° , and decreased slightly with more flexion (not significant, NS). The lower limit of PTA was usually 9° to 10° and not lower than 7° in any of knee positions. Muscle contraction increased PT A slightly at each degree of flexion (NS). CA was mean + 18.3° (SD: 20.8) at 0° which means that normal individuals may have cas as high as+39° at full extension. There was a gradual decrease in CAs with knee flexion. The mean values became negative between 20° and 60° flexion. Contraction of the thigh muscles caused lateralization of the patella except at 30° and 40° flexion. This Iateral pull was statistically significant at full extension (p<0.01) and at 1 0° flexion (p
Özet
Daha önce ve şu anda herhangi bir diz problemi olmayan 14 normal gönüllünün patellofemoral eklem aksiyel bilgisayarlı tomografisi çekildi. 14-16 yaşları arasında (ortalama 25) 11 erkek ve 3 kadın vardı. Uyluk kaslarının hem kontraksiyonu ile hem de kontraksiyonsuz 0°, 1 0°, 20°, 30°, 40°, 60° fleksiyonda aksiyel görüntüIeri alındı. Böylece herbir kişi için 12 görüntü elde edildi. Her görüntüden önce BT midpatellar seviyeye odaklandı. 24 dizin herbirinde 3 ölçüm yapıldı: Kongruans (uyum) açısı (CA), patellar tilt açısı ve sulkus açısı. İstatistiksel hesaplamalar için eşlenmiş t-test, Anova ve Tukey işlemi kullanıldı. PTA nın alt sınırı genellikle 9°-10° idi ve hiç bir diz pozisyonunda 7° nin altında değildi. Kas kontraksiyonu PTA yl her bir fleksiyon derecesinde hafif artırdı. CA 0° de ortalama + 18° idi (standart sapma 20.8), bu da normal dizde tam ekstansiyonda CA nın + 39°ye kadar artabileceği anlamına geliyor. 20° ve 60° fleksiyon arasında ortalama değerler negatifleşiyor. 30° ve 40° fleksiyon dereceleri uyluk kasları kontraksiyonu patella lateralizasyonuna neden oluyor. Tam ekstansiyonda ve 10° fleksiyonda (p<0.005) bu lateralizasyon istatistiksel olarak anlamlı (p<0.01). Diz fleksiyonu arttıkça SA olarak azalıyor. 0°, 10°, 20° fleksiyondaki açılar, 40ove 60° fleksiyondakilere göre daha fazla (p<0.05). Bu çalışma diz fleksiyon derecesine göre CA, PTA ve SA nın değiştiğini ve normal populasyonda bu açıların büyük varyasyonlar gösterdiğini göstermektedir. Sadece tam ekstansiyonda bir bilgisayarlı tomografi görüntüsüne bağlı kalınmamak, bu normal patellar subluksasyon teşhisi koydurabilir. Bu çalışma değişik diz pozisyonlarında, patellar instabilite tiplerinin belirlenmesi için bir baz ortaya koymakta ve patella için daha iyi bir profil vermektedir. Bu yeni bir konsept. Bunun yanı sıra, bu çalışmada elde edilen dinamik değerlerin patoIojik patellofemoral eklemlerden elde edilen sonuçlar ile karşılaştırılması daha iyi bilgi verecektir.