Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica

Fixation of intertrochanteric femur fractures using Proximal Femoral Nail Antirotation PFNA in the lateral decubitus position without a traction table

AOTT 2014; 48: 513-520
DOI: 10.3944/AOTT.2014.14.0098
Read: 2439 Downloads: 1364 Published: 07 February 2020
Abstract

Objective: The aim of this study was to evaluate whether intertrochanteric femur fractures can be reduced and nailed properly in the lateral decubitus position using Proximal Femoral Nail Antirotation (PFNA) as a fixation device without the use of a traction table.

Methods: The study included 207 patients (81 male and 126 female; mean age: 75 years, range: 22 to 95 years). According to the Evans classification, there were 7 Type 1, 40 Type 2, 33 Type 3, 38 Type 4, 61 Type 5 and 28 reverse oblique fractures. Radiographs were used to measure the  tip-apex distance (TAD), the quadrant of the helical blade according to Cleveland and Bosworth, Ikuta’s reduction subgroup, collodiaphyseal angle and reduction gaps postoperatively.

Results: Mean follow-up time was 20.4 (range: 6 to 38) months. According to Ikuta’s classification, 176 (85%) reduced fractures were of subtype N, 15 (7.2%) subtype P and 16 (7.7%) subtype A. Good or acceptable reduction according to the Herman criteria was obtained in 99% of fractures. Mean TAD was 29.2 millimeters. Mean operation time was 57.2 minutes. Optimal blade position (center-center or inferior-center) was achieved in 53.5% of patients and was in the superior-posterior quadrants in only 2.4% of patients. Cut-out complication occurred in 9 patients (4.3%).

Conclusion: While the nailing of intertrochanteric fractures in a lateral decubitus position does not provide ideal quadrant placement and TAD, results are encouraging probably due to the excellent stability that is provided by PFNA.

 

Özet

 

Amaç: Bu çalışmanın amacı, intertrokanterik femur kırıklarının Proksimal Femoral Çivi Antirotasyon (PFNA) kullanılarak, traksiyon masasız, lateral dekübit pozisyonda uygun bir şekilde redükte edilip tespit edilip edilemediğinin değerlendirilmesi idi.

Çalışma planı: Çalışmaya 81’i erkek, 126’sı kadın olmak üzere 207 hasta (ortalama yaş: 75, dağılım: 22-95) dahil edildi. Evans sınıflamasına göre; 7 Tip 1, 40 Tip 2, 33 Tip 3, 38 Tip 4, 61 Tip 5 ve 28 ters oblik kırık mevcuttu. Ameliyat sonrası röntgenlerde; implant ucu-apeks mesafesi, helikal bıçağın Cleveland ve Bosworth kadranı, Ikuta redüksiyon alt grubu, kollodiyafizer açı ve redüksiyon aralıkları ölçüldü.

Bulgular: Ortalama takip süresi 20.4 (dağılım: 6-38) ay olan hastalarda Ikuta sınıflamasına göre 176 kırık (%85) normal alt tip, 15 kırık (%7.2) posterior alt tip ve 16 kırık (%7.7) anterior alt tip olarak redükte edilmişti. Herman kriterlerine göre hastaların %99’unda iyi veya kabul edilebilir redüksiyon sağlandığı görüldü. Ortalama implant ucu-apeks mesafesi 29.2 mm, ortalama ameliyat süresi 57.2 dakika olarak ölçüldü. Uygun kadran (merkez-merkez, alt-merkez) yerleşimi hastaların %53.5’inde sağlanmışken, üst-arka kadran yerleşimi hastaların sadece %2.4’ünde görüldü. Dokuz hastada (%4.3) sıyrılma komplikasyonu gerçekleşti.

Çıkarımlar: İntertrokanterik kırıkların lateral dekübit pozisyonda çivilenmesi uygun kadran yerleşiminin sağlanması ve implant ucu-apeks mesafesinde ideal değerlerin elde edilmesinde başarılı olmasa da, muhtemelen PFNA tarafından sağlanan mükemmel stabilite sayesinde sonuçlar cesaret vericidir.

 

Files
ISSN 1017-995X EISSN 2589-1294