Abstract
Objectives: We investigated the effect of extracorporeal shock wave therapy in the treatment of lateral epicondylitis. \r\nMethods: The study included 13 elbows of 12 patients (8 women, 4 men; mean age 40 years) who did not benefit from conservative therapy for lateral epicondylitis and refused surgical therapy. Under fluoroscopic guidance, extracorporeal shock wave therapy of 1200 pulses at 15-20 kV was administered at a mean of three sessions (range 3 to 7 sessions) with two-day intervals. No immobilization was applied after sessions. The patients were questioned about pain during rest and during dorsiflexion of the wrist against resistance before and after three and 12 months of treatment. The results were evaluated using the Roles and Maudsley pain scores. At the end of 12 months, the patients were asked to lift weight with the shoulder in flexion and the wrist in extension to measure grip strengths in comparison with the unaffected side.\r\nResults: The mean pain score which was 3.4 before treatment decreased to 2 after treatment. The mean grip strength of the affected extremities was 82.1% of the normal side. At final follow-ups, nine patients (10 elbows) (75%) stated that the treatment was beneficial; all these patients achieved at least 85% of grip strength of the normal side. Two patients (16.7%) reported no benefit from therapy and had a poor pain score. The result was fair in one patient (8.3%) who expressed dissatisfaction and had partial relief after the procedure. This patient achieved 60% of grip strength of the unaffected side.\r\nConclusion: Extracorporeal shock wave therapy is an alternative method for patients who do not benefit from conservative treatment and refuse surgical treatment.
Özet
Amaç: Lateral epikondilitli olgularda ekstrakorporeal şok dalga (EŞD) tedavisinin sonuçları değerlendirildi.\r\nÇalışma planı: Çalışmada, lateral epikondilit nedeniyle uygulanan konservatif tedavi yöntemlerinden yarar görmeyen ve cerrahi tedaviyi kabul etmeyen 12 hastanın (8 kadın, 4 erkek; ort. yaş 40) 13 dirseği incelendi. Hastalara ikişer günlük aralarla ortalama üç seans (dağılım 2-7 seans) 15-20 kV EŞD tedavisi floroskopi eşliğinde uygulandı. Her seansta ortalama 1200 atış yapıldı. Tedaviyi takiben immobilizasyon uygulanmadı. Hastalara EŞD öncesinde ve tedavinin üçüncü ay ile 12. ayında istirahat ağrısı ve dirence karşı el bileği dorsifleksiyonunda ağrı olup olmadığı soruldu. Sonuçlar Roles ve Maudsley ağrı skorlamasına göre değerlendirildi. On ikinci aydaki son kontrollerde omuz fleksiyonda, dirsek ekstansiyonda iken, hastalardan ağırlık kaldırması istenerek yakalama kuvveti ölçüldü ve sağlam tarafla karşılaştırıldı.\r\nBulgular: Tedavisi öncesinde ortalama 3.4 olan ağrı skoru, tedavi sonrasında ortalama 2’ye geriledi. Sağlam tarafa göre, yakalama kuvveti tutulu tüm ekstremiteler için ortalama %82.1 bulundu. Son kontrollerde dokuz hasta (10 dirsek) (%75) tedavinin yararlı olduğunu belirtti; bu hastaların tümü, tutulan tarafta sağlam kollarının en az %85 yakalama gücüne kavuştu. İki hasta (%16.7) tedaviden hiç yarar görmediğini bildirdi. Bu hastalarda ağrı skoru kötü sınıfına girmekteydi. Bir hasta (%8.3) ise kısmi yarar gördüğünü ifade ederek tedaviden memnun olmadığını belirtti; bu hastanın skoru orta olarak değerlendirildi. Bu hasta sağlam kolunun %60’ı oranında yakalama kuvvetine kavuştu. \r\nSonuç: Ekstrakorporeal şok dalga tedavisi konservatif tedavilerden yarar görmeyen ve cerrahi tedaviyi kabul etmeyen hastalara sunulabilecek alternatif bir yöntemdir.