Abstract
Objectives: We evaluated the results of external rotation osteotomy of the humerus for the treatment of shoulder problems secondary to obstetric brachial plexus palsy.\nMethods: Forty children (24 boys, 16 girls; mean age 7.5 years; range 23 months to 14.8 years) underwent external rotation osteotomy of the humerus. Involvement was at the C5-6 roots in 11 patients, C5-6-7 roots in 19 patients, and at all the roots in 10 patients. Twenty-six patients had humeral head deformity and eight patients had posterior subluxation. The shoulder was ankylosed in one patient. Zancolli and Putti signs were positive in six and eight patients, respectively. The mean active shoulder abduction was 80° (range 0° to 170°) and the mean internal rotation contracture was 27° (range 10° to 50°). Fourteen patients, all of whom were beyond five years of age, had an abduction contracture. Preoperative and postoperative functional evaluations were made with the use of the Mallet scale. Preoperatively, 35 shoulders had a score of II, five had a score of III. Osteotomies were performed in the proximal humerus in patients older than five years and in the mid-humerus in those without a contracture or younger than five years.\nResults: The mean postoperative shoulder abduction was 95.7° (range 30° to 170°). Internal rotation contractures improved in all the patients. Abduction contractures did not resolve in two patients in whom a mid-humeral osteotomy was performed. Postoperative Mallet scores ranged from II to V in five, six, 15, and 14 shoulders, respectively. Rotation provided by the osteotomy was lost in one patient because of a humerus fracture that occurred in a traffic accident. Passive total shoulder rotation remained unchanged following surgery. Patients having better preoperative range of motion and who were at younger ages benefited the most from surgical treatment.\nConclusion: External rotation osteotomy of the humerus must be performed at early ages before the shoulder gets stiffer.
Özet
Amaç: Doğumsal brakial pleksus felcine bağlı omuz sorunlarının dış rotasyon osteotomisi ile tedavi sonuçları değerlendirildi.\nÇalışma planı: Kırk çocuk hastada (24 erkek, 16 kız; ort. yaş 7.5; dağılım 23 ay-14.8 yıl) humerus dış rotasyon osteotomisi uygulandı. On bir hastada C5-6, 19 hastada C5-6-7 ve 10 hastada total kök tutulumu vardı. Yirmi altı olguda humerus başında deformite, sekizinde omuz posterior subluksasyonu saptandı. Bir omuz ankiloze idi. Altı olguda Zancolli, sekiz olguda Putti arazları vardı. Omuzda aktif abdüksiyon ortalama 80° (dağılım 0°-170°), iç rotasyon kontraktürü ortalama 27° (dağılım 10°-50°) idi. Tümü beş yaşın üzerindeki 14 olguda abdüksiyon kontraktürü vardı. Omuzların ameliyat öncesi ve sonrası fonksiyonel değerlendirilmesinde Mallet evrelendirme sistemi kullanıldı. Otuz beş omuz evre II, beş omuz evre III idi. İzlem süresi ortalama 36.8 ay (dağılım 12-143 ay) idi. Osteotomi omuzda abdüksiyon kontraktürü olan beş yaşın üzerindeki olgularda proksimalden, kontraktür olmayanlara ve beş yaşın altındakilere orta kesimden uygulandı.\nSonuçlar: Ameliyat sonrasında ortalama omuz abdüksiyonu 95.7° (dağılım 30°-170°) idi. İç rotasyon kontraktürünün tüm olgularda düzeldiği gözlendi. Omuz abdüksiyon kontraktürü düzelmeyen iki olgunun osteotomi seviyesi humerus ortasından yapılmıştı. Sonuçlar beş omuzda evre II, altı omuzda evre III, 15 omuzda evre IV, 14 omuzda evre V bulundu. Bir olguda trafik kazasına bağlı humerus kırığı nedeniyle rotasyon kaybı görüldü. Ameliyat sonrasında omuz toplam pasif rotasyonu değişmedi. Cerrahiden en çok yarar görenler ameliyat öncesinde rotasyonları fazla bulunan olgular ve küçük yaştaki olgulardı.\nÇıkarımlar: Humerus dış rotasyon osteotomisi omzun daha da sertleşmesi beklenmeden erken yaşta uygulanmalıdır.