Abstract
Objective: The purpose of this study was to investigate the impact of disabilities caused by traffic accidents on quality of life using the SF-36 health survey.\r\nMethods: The study group included 168 patients (30 females and 138 males) injured in traffic accidents referred to the Department of Forensic Medicine to obtain health reports indicating their degree of disability. One hundred twenty-two cases comprised the control group. The degree of disability for the injured body parts was determined based on the related section of the Disability Regulation for patients regarded as recovered based on examination and consultation. Quality of life was calculated using the SF-36 survey. Patients were additionally evaluated using the physical and mental component summary (PCS/MCS) scores.\r\nResults: A statistically significant difference was observed between the groups in terms of the injured body parts. The femur, tibia and/or fibula, vertebrae, radius and/or ulna and the humerus were the most frequently fractured bones. The degree of disability in the patient group was 19.22±17.73. Together with the scores of the eight subscales of SF-36, the PCS and MCS score in the patient group were significantly lower when compared to the control group (p<0.05). \r\nConclusion: An update is required in the Disability Regulation, including the addition of items on deterioration in the quality of life and pain, and the use of the SF-36 scale may be beneficial in this regard.
Özet
Amaç: Bu çalışmada trafik kazalarına bağlı oluşan sakatlıkların yaşam kalitesi üzerine etkilerinin SF-36 anketi ile araştırılması amaçlandı.\r\nÇalışma planı: Çalışma planı: Adli Tıp Anabilim Dalı’na trafik kazasına bağlı yaralanmış olan ve sakatlık raporu almak için başvuran 168 hasta (30 kadın ve 138 erkek) çalışma grubunu oluşturdu. Yüz yirmi iki olgu ise kontrol grubunu oluşturdu. Yaralanmış vücut bölgelerinde oluşan özürler muayene ve konsültasyon sonucuna göre iyileşmiş hastaları değerlendiren Özürlülük Yönetmeliği’nin ilgili kısmındaki yönergeler doğrultusunda belirlendi. Yaşam kalitesini hesaplamak için SF-36 anketi uygulandı. Hastalar ayrıca fiziksel ve mental alan özet skoruna (FÖS/MÖS) göre değerlendirildiler. \r\nBulgular: Yaralanmış vücut bölgeleri yönünden gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark vardı. Femur, tibia ve/veya fibula, omurlar, radius ve/veya ulna ve humerus en sık kırılan kemiklerdi. Hasta grubunda özürlülük derecesi 19.22±17.73 olarak bulundu. SF-36’nın 8 alt ölçeğinden alınan sonuçlar da dahil hasta grubundaki FÖS ve MÖS kontrol grubundakine gore anlamlı derecede düşük idi (p<0.05). \r\nÇıkarımlar: Özürlülük Yönetmeliği’nde yaşam kalitesindeki bozulmayı ve ağrıyı değerlendirecek kriterleri ekleyecek şekilde bir güncellemeye ihtiyaç olduğunu, bu yüzden KF-36 ölçeğini kullanmanın daha yararlı olabileceğini düşünüyoruz.