Abstract
Objective: The aim of this study was to determine the effect of pentoxifylline (PTX) on angiogenesis and the healing of a critical-sized segmental defect of the radius diaphysis in a rat model, using radiological and histological grading systems.
Methods: The study included 24 female Sprague-Dawley rats (weight: 300±20 g) divided into 4 groups. A critical-sized segmental defect was created in the radius diaphysis in all rats. In Group 1, morcellized iliac crest autografts were used to fill the segmental bone defect. In Group 2, segmental bone defects were filled using morcellized iliac crest autografts, and 25 mg/kg/day PTX was applied intraperitoneally. In Group 3, the segmental bone defects were not filled, and in Group 4 the segmental bone defects were left unfilled, and an intraperitoneal (IP) dose of 25 mg/kg/day PTX was applied. Rats were sacrificed at postoperative Week 8, and defects were evaluated using radiographic, histological and immunohistochemical methods.
Results: There were significant differences between Group 1 and 2 according to radiological evaluation (p=0.003) and quality of union at the defect site (p=0.01). Union quality was higher in Group 4 than Group 3 (p=0.01). Cluster of differentiation 31 (CD31) and vascular endothelial growth factor (VEGF) levels were higher in Group 2 than in Groups 3 and 4.
Conclusion: According to radiological and histological parameters, PTX appears to improve angiogenesis and healing of segmental cortical bone defects of the radius in a rat model.
DOI: 10.3944/AOTT.2015.15.0158
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı; pentoksifilinin (PTX) anjiogenezis ve sıçan radius diafizi “critical-sized” segmenter kemik kaybı modelinde iyileşme üzerine etkisini radyolojik ve histolojik derecelendirme sistemleri kullanılarak değerlendirilmesidir.Çalışma planı: Bu çalışmaya 24 female Sprague Dawley sıçan (ağırlık: 300±20 gram) katılmıştır ve 4 gruba ayrılmıştır. Sıçanların radius diafizlerinde “critical-sized” segmenter kemik kaybı oluşturuldu. Grup 1’de morselize iliak krest otogreftleri segmenter kemik defektini doldurmada kullanıldı. Grup 2’de segmenter kemik defekti morselize iliak krest otogreftleri ile dolduruldu ve günlük intraperitoneal olarak 25 mg/kg PTX uygulandı. Grup 3’te kemik defekti doldurulmadı. Grup 4’te kemik defekti doldurulmadı ve günlük intraperitoneal olarak 25 mg/kg PTX uygulandı. Postoperatif sekizinci haftada sıçanlar feda edildi. Defektler radiografik, histolojik ve immünokimyasal metodlar ile değerlendirildi.Bulgular: Group 1 ve 2 arasında radyolojik değerlendirme sonucunda (p=0.003) ve defekt bölgesinde kaynama kalitesi açısından (p=0.01) belirgin farklılık izlendi. Kaynama kalitesi grup 4’te grup 3’e göre fazlaydı (p=0.01). CD-31 ve VEGF seviyeleri grup 2’de grup 3 ve 4’e göre fazlaydı.Çıkarımlar: Radyolojik ve histolojik parametrelere göre; pentoksifilinin angiogenezis ve sıçan radius diafizi “critical-sized” segmenter kemik kaybı modelinde iyileşme üzerine olumlu etkisi bulunmaktadır.Bu çalışmanın amacı; pentoksifilinin (PTX) angiogenesis ve sıçan radius diafizi “critical-sized” segmenter kemik kaybı modelinde iyileşme üzerine etkisini radyolojik ve histolojik derecelendirme sistemleri kullanılarak değerlendirilmesidir.Gereç ve yöntemBu çalışma üniversitemiz Etik kurul onayı alındıktan sonra Hayvan Araştırma Laboratuvarlarında yapılmıştır