Abstract
Özet
İlk endoskopi çalışmaları 1806 yılında Phillip Bozzini nin yayınlarına dayansa da insan dizine ilk artroskopi girişimi 1919 da Tokyo da Kenji Takaji tarafından sistoskop kullanılarak yapılmıştır. 1960 da Watanabe tungsten ışık kaynaklı görece daha geniş açılı görüş sağlayan no 21 artroskopunu geliştirdi. 1962 de ise ilk artroskopik menisektomiyi gerçekleştirdi. 1974 de Uluslararası Artroskopi Derneği kuruldu. 3 yıl sonra 1977 de UlusIararası Diz Birliği oluşturuldu. Artroskopik cerrahi temel olarak tanısal ve operatif olarak ayrılabilir. Her iki girişimin de standart ameliyathane koşullarında ve cerrahi prensipler içinde gerçekleştirilmesi gerekir. Diagnostik artroskopi: Pozisyonu supine pozisyonda her iki alt ekstremite ekstansiyonde femur distaline Iateral bar konarak yapıllr. Anestezi, genel anestezi, epidural ve intradural anestezi, rejyonel blok veya Iokal anestezi kullanıIabilir. Turnike: Bazı cerrahlar rutin olarak tercih ederken bazıları kanamaya karşın irrigasyon sistemi ile net bir görüntü sağlayabilmektedir. Teknik: a) Anterolateral ve anteromedial girişler eklem yüzeyinin 1.5 cm yukarısında patellar Iigamanın her iki yanında yer alır ve 11 nolu bistürü ile açılmalldır. Superomedial giriş ise irrigasyon girişi olarak kullanılır. Belirtilen girişlerden trokar yerleştirildikten sonra ilk olarak eklem fizyolojik solüsyon ile yıkanır ve şişirilir. Takiben 30°lik teleskop gönderilir. b) Işık kaynağı eklem yüzeyine paralel yerleştirilmektedir ve ilk olarak gözleme superomedialden başlanır. c) Takiben teleskop 90° çevrilip patella alt yüz gözIenir. d) Teleskopa 180° rotasyon yapılıp diz valgus ve 20° fleksiyonda iken medial eklem aralığı gözlenir. 45° Iik lateral bir rotasyon ile de çapraz bağları görmek mümkündür. e) Lateral kompartmanı gözlemek amacıyla diz varusa veya 4 figürüne alınır. Teleskopun pozisyonu korunur. f) Diagnostik artroskopi mutlaka anteromedial girişten gönderilen hook kontrolü ile sonlandırılmalıdır.