.png)
.png)
Abstract
Objective: Early correction of malunion of distal radius fractures may be necessary in young, active patients. The aim of this study was to report the advantages and disadvantages of early correction of distal radius malunion.\r\nMethods: Eleven patients (10 male, 1 female; average age 36 years, range: 20 to 54 years) with nascent malunion of distal radius fractures were included in this study. The malunions occurred after initial conservative treatment of unstable distal radius fractures. Mean interval between injury and corrective surgery was 12 (range: 8 to 15) weeks. Two patients had intra- and extra-articular malunion and 9 had an extra-articular malunion. Volar correction was made in seven patients and dorsal correction in four. Results were evaluated radiologically and functionally using the Mayo wrist score. \r\nResults: Bony healing was established after correctional osteotomies at an average of 8 (range: 5 to 16) weeks. The average preoperative dorsal deformity was 28° and was corrected to 4° of volar tilt postoperatively. Patients had a positive ulnar variance with an average of 5 mm initially and less than 1 mm postoperatively. Radial inclination was corrected from an average of 9° preoperatively to an average of 20° and the average postoperative Mayo wrist score was 82.5. Tenotomy of brachioradialis was useful for the correction of radial inclination, especially in old cases. Structural (corticocancellous) grafting was used in one patient. All patients returned to their previous functional level. \r\nConclusion: Advantages of early corrective osteotomy include anatomic restoration at the original fracture line, a shortened healing period and a decreased need for structural bone grafting. Disadvantages are that the recreation of the original fracture line is technically demanding and patients must be cooperative to achieve a successful outcome.
Özet
Amaç: Genç ve aktif kişilerde, olgunlaşmamış radius distal uç yanlış kaynamalarının erken dönemde düzeltilmesi gerekebilir. Bu çalışmanın amacı olgunlaşmamış distal radius yanlış kaynamalarında erken cerrahi düzeltmenin avantaj ve dezavantajlarını değerlendirmekti.\r\nÇalışma planı: Çalışmaya olgunlaşmamış distal radius yanlış kaynaması bulunan, genç ve aktif olan 11 hasta (10 erkek, 1 kadın; ortalama yaş: 36, dağılım: 20-54 yaş) alındı. Başlangıçta instabilite gösteren radius distal uç kırıklarının konservatif tedavi ile takibi sonucunda yanlış kaynamalar gelişmişti. Cerrahi düzeltmeye kadar geçen ortalama süre 12 (dağılım: 8-15) hafta idi. İki olguda eklem içi ve dışı, 9 olguda ise eklem dışı deformite mevcuttu. Yedi olguda volar, diğer 4 olguda dorsal düzeltme uygulandı. Sonuçlar radyolojik olarak ve işlevsellik açısından Mayo el bileği skoru kullanılarak değerlendirildi. \r\nBulgular: Düzeltici osteotomiler sonrası ortalama 8 (dağılım: 5-16) haftada tam kaynama görüldü. Ameliyattan önce ortalama 28° olan dorsal deformite, ortalama 4° volar tilt olacak şekilde düzeltildi. Daha önce ortalama 5 mm olan ulnar pozitif varyans, ortalama 1 mm altına indirilebildi. Ortalama 9° olan radial eğim, ortalama 20° olacak şekilde düzeltildi. Mayo el bileği skoru ortalaması 82.5 olarak ölçüldü. Radial eğimin düzeltilmesinde brakiyoradialis tenotomisi uygulamasının geç olgularda gerekli olduğu saptandı. Bir olguda yapısal (kortikokansellöz) greft ihtiyacı oldu. Tüm olgular kırık öncesi fonksiyonel seviyelerine kısıtlama olmaksızın geri dönebildiler. \r\nÇıkarımlar: Olgunlaşmamış yanlış kaynamalarda erken düzeltici osteotominin avantajları kırık hattından anatomik düzeltmenin yapılabilmesi, iyileşme süresinin kısaltılması ve yapısal greft ihtiyacının belirgin olarak azalmış olmasıdır. Dezavantajları arasında ise kırık hattının tespit edilerek yeniden oluşturulmasının teknik zorluğu ve tatmin edici fonksiyonel sonuç için istekli ve uyumlu hastaların seçilmesi gerekliliğidir.