.png)
.png)
Abstract
Objective: Lyophilized drug manufacturing and intra-articular (IA) applications have increased to address gastrointestinal side effects resulting from chronic treatment with non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) for degenerative joint disease. Accordingly, we histologically examined joint and stomach tissues from rats to determine and compare the effects of long-term treatment with an IA corticosteroid (methylprednisolone acetate), lyophilized NSAID (tenoxicam), and non-lyophilized NSAID (diclofenac) following application to the knee joint.
Methods: One hundred Wistar albino rats were divided into 4 groups of 25 rats: control, methylprednisolone, tenoxicam, and diclofenac. Ten IA injections were administered at 1-week intervals. Rats were sacrificed at 48 h and 1, 2, 4, and 8 weeks after the tenth injection. Histomorphologically, knee joint samples were examined for osteoarthritic changes and stomach tissue samples for gastric changes.
Results: Unlike methylprednisolone, diclofenac and tenoxicam caused increased fibrosis and fibroblast production; furthermore, chronic methylprednisolone use had no negative effects on the synovium or cartilage.
Conclusion: Chronic tenoxicam and diclofenac use affects joints more negatively than chronic steroid treatment.
Özet
Amaç: Dejeneratif eklem hastalığı tedavisinde nonsteroid antiinflamatuar ilaçların (NSAİİ) uzun süreli kullanımından kaynaklanan gastrointestinal yan etkilere karşılık olarak liyofilize NSAİİ üretimi ve intra-artiküler (İA) uygulamaları artmıştır. Diz içine enjekte edilen liyofilize NSAİİ (tenoksikam) ile kortikosteroid (metilprednizolon asetat) ve liyofilize olmayan NSAİİ’nin (diklofenak) tekrarlayan uygulamalarının zararlı etkileri histopatolojik olarak araştırılmıştır.
Gereçler ve Yöntemler: Denekler, her biri 25 sıçan içeren dört gruba bölünmüştür; kontrol, metilprednizolon, tenoksikam ve diklofenak. Sıçanların sağ dizlerine bir haftalık aralıklarla toplam 10 doz İA enjeksiyon gerçekleştirilmiştir. Sıçanlar, onuncu enjeksiyondan 48 saat, 1, 2, 4 ve 8 hafta sonra sakrifiye edilmiştir. Histomorfolojik olarak, diz eklemleri osteoartritik değişiklikler bakımından incelenirken mide dokusu da gastritik değişiklikler yönünden incelenmiştir.
Bulgular: Diklofenak ve tenoksikam diz ekleminde artmış fibroblast ve fibrozis oluşumuna yol açarken, kortikosteroid artmış fibroblast ve fibrozis oluşumuna yol açmamış; kronik kortikosteroid kullanımı aynı zamanda sinovyum veya kıkırdak doku üzerinde hiçbir negatif etki oluşturmamıştır.
Çıkarımlar: Kronik tenoksikam ve diklofenak kullanımı diz ekleminde metilprednizolona kıyasla daha fazla negatif etki oluşturmuştur.
Bu özet, makalenin henüz redaksiyonu tamamlanmamış haline aittir ve bilgi verme amaçlıdır. Yayın aşamasında değişiklik gösterebilir.