.png)
.png)
Abstract
Objectives: This study was designed to evaluate the functional results of arthroscopic repair of full-thickness tears of the rotator cuff and to investigate the degree of fatty degeneration of the rotator cuff muscles and recurrent ruptures by magnetic resonance imaging (MRI). \nMethods: Twenty-two patients (9 males, 13 females; mean age 56 years; range 38 to 71 years) underwent arthroscopic repair of full-thickness tears of the rotator cuff following conservative treatment for a mean of 15 months (range 45 days to 120 months). Involvement was in the right shoulder in 17 patients, being on the dominant side in 77%. The range of motion was measured with a goniometer, and muscle strength by manual examination. Clinical and functional evaluations were made by physical examination and according to the American Shoulder and Elbow Surgeons Standardized Shoulder Assessment Form (ASES) and the UCLA scale. Fatty degeneration of the rotator cuff muscles and recurrence were analyzed by MRI. The mean follow-up was 24 months (range 12 to 36 months).\nResults: The mean active forward flexion and external rotation increased from 105° to 160° (p<0.05) and from 41° to 44° (p>0.05), respectively. The strength of the supraspinatus and infraspinatus muscles significantly increased (p<0.05). The mean ASES and UCLA scores significantly increased from 25.4 to 86.7 and from 10.6 to 25.6, respectively (p<0.05). The mean healing time was three months (range 1 to 12 months). Twenty patients (90.9%) were satisfied with the result of the treatment. On MRI scans, recurrent ruptures were detected in seven patients (31.8%); the extent of fatty degeneration of the rotator cuff muscles did not differ pre- and postoperatively (p>0.05).\nConclusion: Arthroscopic repair of full-thickness tears of the rotator cuff yields high clinical and functional success rates.
Özet
Amaç: Rotator manşette tam kat yırtık tanısıyla artroskopik tamir uygulanan hastalarda fonksiyonel sonuçlar değerlendirildi ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile rotator manşette yağlı dejenerasyon miktarı ve yeniden yırtık oluşumu araştırıldı.\nÇalışma planı: Konservatif tedaviye yanıt vermeyen 22 hastada (9 erkek, 13 kadın; ort. yaş 56; dağılım 38-71) tam kat rotator manşet yırtığı nedeniyle artroskopik rotator manşet tamiri yapıldı. Ameliyat öncesi ortalama izlem süresi 15 ay (45 gün-120 ay) idi. On yedi hastada sağ, beş hastada sol omuz tutulmuştu; bunların %77’si dominant taraftaydı. Hareket açıklıkları gonyometre ile, kas kuvvetleri manuel olarak ölçüldü. Klinik ve fonksiyonel sonuçlar fizik muayene, Amerikan Omuz ve Dirsek Cerrahları (ASES) skorlaması ve UCLA skalası ile değerlendirildi; rotator manşetteki dejenerasyon ve tekrarlayan yırtık oluşumu MRG ile araştırıldı. Ameliyattan sonra ortalama izlem süresi 24 ay (12-36) idi.\nSonuçlar: Ameliyat öncesi aktif öne fleksiyon açıklığı ortalama 105°, aktif dış rotasyon 41° iken, ameliyat sonrasında sırasıyla 160° (p<0.05) ve 44° (p>0.05) ölçüldü. Supraspinatus ve infraspinatus kas kuvvetleri ameliyattan sonra anlamlı derecede arttı (p<0.05). Ortalama ASES skoru (25.4 ve 86.7) ve UCLA skalası puanı (10.6 ve 25.6) ameliyat sonrasında anlamlı artış gösterdi (p<0.05). Ortalama iyileşme süresi üç ay (dağılım 1-12 ay) idi. Yirmi hasta (%90.9) ameliyat sonucundan memnun kaldığını bildirdi. Manyetik rezonans görüntülemede yedi hastada (%31.8) yırtığın tekrarladığı görüldü. Rotator manşette ameliyat öncesi ve sonrası hesaplanan dejenerasyon oranları anlamlı farklılık göstermedi (p>0.05).\nÇıkarımlar: Tam kat rotator manşet yırtıklarının artroskopik tamirinde klinik ve fonksiyonel başarı oranları yüksektir.