Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica

Anterior cruciate ligament reconstruction with the peroneus longus tendon

AOTT 2008; 42: 38-43
Read: 1046 Downloads: 1122 Published: 08 March 2020
Abstract

Objectives: The aim of the study was to evaluate the results of anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction using a peroneus longus tendon (PLT) autograft.\r\nMethods: The study included 29 patients (27 males, 2 females; mean age 30 years; range 21 to 39 years) who underwent ACL reconstruction using a PLT autograft and interference nail fixation. Fourteen patients (48.3%) also had partial meniscectomy during surgery. The results were assessed according to the Lysholm scores and the International Knee Documentation Committee (IKDC) scale at the end of at least five years of follow-up.\r\nResults: According to the IKDC scale, 17 patients (58.6%) were rated as normal or nearly normal, and 12 patients (41.4%) were rated as abnormal or severely abnormal. The mean Lysholm score was 83.7 (range 45 to 100), with excellent or good results in 23 patients (79.3%). Radiographic examination showed mild (n=10) or moderate (n=1) degenerative changes in the knee joint. Compared with the normal side, no flexion or extension losses occurred in the affected knees. Stability of the ACL was assessed by the Lachman test, which showed normal findings in 12 patients (41.4%), while nine patients had 1+, five patients had 2+, and three patients had 3+ anteroposterior laxity. Pivot-shift test was negative in 13 patients (44.8%); ten patients had 1+ pivot glide, and six patients had 2+ pivot shift. Two patients (6.9%) complained of mild to moderate pressure pain, paresthesia and dysesthesia at the donor site of PLT. No patient experienced ankle joint dysfunction or difficulty in sports activities due to PLT graft transfer.\r\nConclusion: Our data show that PLT can be an appropriate autograft source for ACL reconstruction, avoiding potential complications of autografts obtained from the knee region.

Özet

Amaç: Peroneus longus tendon (PLT) otogrefti kullanılarak ön çapraz bağ (ÖÇB) rekonstrüksiyonu yapılan hastaların sonuçları değerlendirildi.\r\nÇalışma planı: Çalışmaya, ÖÇB yetmezliğinin rekonstrüksiyonu için PLT otogrefti ve tespit materyali olarak interferans çivisi kullanılan 29 hasta (27 erkek, 2 kadın; ort. yaş 30; dağılım 21-39) alındı. On dört hastaya (%48.3) rekonstrüksiyon sırasında parsiyel menisektomi yapıldı. Sonuçlar, en az beş yıllık takip dönemi sonunda Lysholm skorlama sistemi ve Uluslararası Diz Dokümantasyon Komitesi’nin (IKDC) skorlama sistemine göre değerlendirildi.\r\nSonuçlar: IKDC skorlama sistemine göre, 17 hasta (%58.6) normal veya normale yakın, 12 hasta (%41.4) ise anormal veya ileri derecede anormal olarak değerlendirildi. Lysholm skorlama sistemine göre 23 hastada (%79.3) iyi veya mükemmel sonuç elde edildi. Ortalama Lysholm skoru 83.7 (dağılım 45-100) bulundu. Radyografik değerlendirmede, 10 hastanın diz ekleminde hafif, bir hastada orta derecede dejeneratif değişiklikler gözlendi. Sağlam tarafla karşılaştırıldığında, hastalarda fleksiyon ve ekstansiyon kaybı gözlenmedi. Ligamantöz stabilite açısından yapılan Lachman testinde 12 hasta (%41.4) normal olarak değerlendirilirken, dokuz hastada 1+, beş hastada 2+, üç hastada ise 3+ anteroposterior laksite bulundu. Pivot-shift testinde 13 hastada (%44.8) negatif sonuç alınırken, 10 hastada 1+, altı hastada 2+ kayma vardı. İki hastada (%6.9) greftin alındığı bölgede parestezi, disestezi ve hafif ya da orta derecede ağrı yakınması görüldü. Hiçbir hastada PLT alınmasından dolayı ayak bileği fonksiyonunda bozulma ve sportif aktivitelerde zorlanma görülmedi.\r\nÇıkarımlar: Sonuçlarımız, ÖÇB rekonstrüksiyonunda PLT’nin greft kaynağı olarak iyi bir seçenek olabileceğini göstermektedir. Böylece, diz bölgesinden otogreft alınmasının doğurabileceği olası yan etkiler de önlenmiş olacaktır.

Files
ISSN 1017-995X EISSN 2589-1294